Η νωδότητα που προκαλείται από την εξαγωγή ενός ή περισσοτέρων δοντιών, αντιμετωπίζεται μέσω της προσθετικής αποκατάστασης. Σε περιπτώσεις που οι ελλείψεις των δοντιών είναι περιορισμένες και η αποκατάσταση με οδοντικά εμφυτεύματα δεν ενδείκνυται, η αντιμετώπιση γίνεται με οδοντιατρική γέφυρα, ενώ σε πιο γενικευμένες ελλείψεις η αποκατάσταση γίνεται με μερικές ή ολικές οδοντοστοιχίες. 

Επιπλέον, δόντια τα οποία παρουσιάζουν μεγάλη έλλειψη οδοντικής ουσίας ή  είναι ενδοδοντικά θεραπευμένα (απονευρωμένα) είναι εύθραυστα και παρουσιάζουν αυξημένη πιθανότητα κατάγματος. Στην περίπτωση αυτή συνιστάται η χρήση οδοντικής στεφάνης (θήκη), η οποία περιβάλει το δόντι αυξάνοντας έτσι την αντοχή του προσφέροντας ταυτόχρονα υψηλό και αισθητικό αποτέλεσμα.